Angst in de palliatieve fase is meestal geen angststoornis, maar een symptoom, dat uiteenlopende uitingsvormen en dimensies kan hebben. Vaak is angst verweven en overlappend met andere symptomen die het gevolg zijn van de lichamelijke aandoening. Alle zorgverleners hebben een belangrijke rol bij vaststellen en het aanbieden van interventies om angst te verminderen. De herziene richtlijn Angst bevat informatie over angst in de palliatieve fase, de mogelijke oorzaken, diagnostiek, behandeling en het biedt handvatten voor hoe ermee om te gaan.

Als genezing niet meer mogelijk is en het overlijden (op afzienbare termijn) onvermijdelijk is, dan vraagt dat een grote aanpassing van de patiënt. Omdat somberheid gezien die situatie zo vanzelfsprekend lijkt, wordt nogal eens over het hoofd gezien dat de sombere stemming ook pathologische vormen kan aannemen en dat de patiënt ook een aanpassingsstoornis of een depressie kan hebben. Ook bij een korte levensverwachting is een depressie te behandelen. De herziene richtlijn Depressie bevat informatie over depressie in de palliatieve fase en hoe hier als zorgprofessional mee om te gaan.